Skip to content 
د خبرونو میز – ۲ مې ۲۰۲۵: د شکراین مېلې روحیه بیا د زاړه ډهاکې په بامونو ځلېدلې، چې اوسیدونکو په رنګینو دودونو سره ولمانځله.
د بنګالي کلینڈر د پوش میاشتې د پای نښه، شکراین یا “پوش سنکرانتي” د یووالي او خوشحالۍ ورځ ده. په ناريندا کې کوڅې او بامونه د پتنگ (ګوړمۍ) لوبو میدانونو ته بدل شول، او کورونه د پیتا او د نیلو جوس خوشبويي ډک شول.
په ناريندا، چې د زاړه ډهاکې یو نومیالی ګاونډ دی، اوسیدونکو د خوشبویو وریجو کیکونو او جشن ته د انتظار سره راټول شول. سید جهانګیر (۷۴ کلن) د خپلې کورنۍ د سهارني خوړو او د بامونو د پتنگ جګړو یادونه وکړه.
“زموږ لپاره د شکراین مېله د پیتا له خوړلو پیلېږي او د پتنگ د ګټلو سره پای ته رسیږي،” هغه په خوشحالۍ سره وویل.
د هغه میرمن، نسیمه جهان، د چیتوي پیتا او د مرغۍ غوښه د بیف تهاري سره د چمتو کولو یادونه وکړه. “دا خواړه یوازې د خوړلو لپاره نه وو — بلکې هر چا سره یې یو ځای کولو,” هغې زیاته کړه.
تر سهار ۸ بجو پورې، بامونه د رنګینو پتنگونو او بالیووډ سندرو سره ډک شول. د پتنگ لوبې تر لمر لوېدو پورې روانې وې. جهانګیر وویل: “دا خوشحالۍ او ترتیب درلود.”
اوس د دوی زوی، سید مرتضی جهانګیر، د مېلې د پرمختګ شاهد دی. “بی بی کیو د پیتا ځای نیولی، او ډي جيز د کلاسیکو سندرو پر ځای سندرې غږوي,” هغه وویل.
که څه هم ځوان ډهاکایي د نوې مودې څیزونه مني، ډیری مشران د ساده دودونو یادونه کوي. “اوس دا ډیر شور دی، خو لازمي نه چې ښه وي,” مرتضی وویل. بیا هم، د شکراین مېلې روحیه ژوندۍ پاتې ده — زوړ دود او نوې خوندونه سره یو ځای کوي. ناريندا لا هم د دې کلتوري جشن یو خوږ ځای دی.
د پتنگ جګړو څخه تر بامونو د ګریل پورې، د مېلې اصل نسلونه او خوندونه سره نښلوي
